Hamilton Island

Zo, wat was dat een prachtig eiland! 5 dagen waren we op Hamilton Island. Huisje, zwembad, zee. Het was echt bizar om te zien, hoe blauw een zee kan zijn. En wat doe je als je geen WiFi hebt? Wordfeud spelen, maar dan in een andere versie en jammer helaas niet tegen Berti... Maarr, tegen Hidde is het ook leuk! Al verlies ik dan wel... 

Ons doel was, om lekker te relaxen daar en dat was aardig gelukt! Elke dag een beetje vroeg opstaan om heerlijk te genieten van het weer, want ja, de zon gaat hier al vroeg onder he... Een middag gingen we snorkelen vanaf het strand, maar dat was niet echt succes, snel terug gegaan en hier in Port Douglas het opnieuw geprobeerd, maar dan vanaf een boot (SCHITTEREND!!).  

Oja, wat ook leuk was, op Hamilton Island reden ze bijna allemaal met golfkarretjes. In de avond stonden tientallen golfkarretjes naast elkaar, voor het appartement, om op te laden. Want ja, de volgende dag moet je natuurlijk wel weer brood halen, boodschapjes doen en naar het zwembad rijden... Iets minder leuk met het golfkarretje was, dat we in de avond terug reden, hem parkeerde en er opeens boven op twee rare beesten zaten. Waren het ratten? Waren het katten? We hadden geen idee, maar ze waren wel brutaal. Via een stang naar beneden kropen ze naar de rugzak en snuffelde ze er aan. En wat wij deden? Wij rende gillend weg, wat meer mensen in de straat deden... Ook hadden we bijna met ons karretje een walabi doodgereden (een soort van een kangoeroe), maar gelukkig heeft die het overleefd. 

Er waren nog veel meer beesten op dit eiland. Ze hadden zelfs een wildlife, waar je koala beertjes zou kunnen kroelen, maar helaas was die nog dicht, na de storm in maart. Ook waren er vogels en wat waren die brutaal! Terwijl je tucjes aan het eten was, bij het zwembad en per ongeluk een klein stukje liet vallen, was er vervolgens al een vogel, die stiekem achter je om vliegensvlug het stukje pakte om op te eten. En ja, wat denken die verwende vogels dan? Dat je als je het pakje met tucjes op je bedje legt om even je rugzak te pakken, dat ze het zomaar kunnen maken, om op je bedje te gaan staan en het pakje te pakken. Maar gelukkig!! Ik was op tijd en heb die vogel eens een lesje geleerd! Als je die vogels eenmaal voed, gaan ze niet meer weg, dat hebben we wel gezien.. Onder andere ook bij onze onder buurvrouw. 

De laatste avond hebben we op het hoogste punt van het eiland naar zonsondergang gekeken. Wat ook echt prachtig was. Om half 6 zou die ondergaan. Binnen 1 minuut was die onder, bizar snel gaat dat. Hier op het eiland, was dat gewoon een activiteit. Een restaurantje waar je heerlijk een cocktail (of mocktail) kon bestellen en een gitarist die leuke nummer speelde. Wat was dat een leuk einde van Hamilton Island! We hebben daar genoten!

Xxx Lotte en de rest.