Sydney en the Scary Canary

Was het wodka of water? De Chinees aan het tafeltje tegenover ons viel voor de tiende keer in slaap. Driemaal was hij met moeite opgestaan en had hij zijn glas gevuld aan de bar. Aan ons tafeltje ontstond de discussie: dronken of gewoon ziek? 

Zoals we in Sydney begonnen waren, zo gingen we er ook eindigen. In een gezellige donkerbruine kroeg waar de muziek hard stond, de vertrouwde geur van schraal bier hing en waar je, zo ontdekte we op dag één, voor 10 dollar een steak kon eten. Hier moesten we terug: Kentstreet ter hoogte van Town Hall Station, The Scary Canary.

En dat na een wat stuntelig en ongemakkelijk begin in Sydney. Nee Veerle, je kunt niet met een koffer van één meter door een stationspoortje van 60 cm. En snel achter je zus aanlopen door het poortje werkt ook niet...! Ja dame van de receptie, je krijgt feedback als je ons binnen twee minuten het gevoel geeft dat we niet welkom zijn... Of had ze gewoon de pech dat we in Melbourne zo goed geholpen waren?

In vier dagen hadden we de stad leren kennen en daarmee Australië een beetje beter. The Sydney Operahouse (mooie rondleiding en lichtshow), Harbour Bridge (waar je over de overspanning kunt lopen), het oude industriële wijkje The Rocks (lekkere noodles) of Darling Harbour met zijn skyline van kantoorgebouwen, the Vismarket (heerlijke kreeft en veel chinezen) of Bondi Beach (met het Iceberg zwembad en de surf-dudes). 

Woensdag tijdens een wandeling ontdekten we 'the Welcome Wall'. Een muur met daarop duizenden namen van mensen die vanaf 1880 naar Australië immigreerden (geen familieleden gevonden...). Die muur geeft aan hoe trots de Australiërs zijn op hun diversiteit. 6 Miljoen migranten! Als je in Sydney rondloopt zijn het vooral de Aziaten die opvallen. In elke winkeltje, koffiebar of kapsalon staan ze achter de balie. Hotels en kantoorgebouwen zijn in het bezit van de Chinezen en Maleisiërs. De Australiërs zijn er lang niet altijd blij mee hebben we intussen begrepen....

Misschien verklaart die enorme mix van culturen wel de openheid van de mensen die je spreekt. Waar je ook komt, wie je ook aanspreekt: er is altijd echte interesse en een verhaal. Natuurlijk begint elke gesprek met een 'Hi guys, how are you doing today?' Daarna volgt er vaak een aangename kennismaking. Ze hebben ook allemaal op een manier wel een relatie met Europa. Voor ons heel plezierig reizen zo...! En snel veel nieuwe vrienden: onze Chinezen van de koffiebar, Karin van de vismarkt, de Kroaat met Turkse moeder uit die andere koffiebar, het Turkse meisje wiens moeder buikdanseres was, de Chinees kapster ✂️die bijna de tondeuse in Hiddes haar zette (oh nee, die verstond geen woord Engels...). Maar ook de twee oudjes uit Adelaide waarmee we vanmiddag lunchten en het stel uit Sydney op de walvisboot... Top!

En de Scary Canary? Die was intussen omgetoverd in een disco. Vanuit de naastgelegen hostel stroomden de backpackers naar binnen. Een mix vanuit de hele wereld, ook hier. En onze Chinees? Die was intussen aan het 'bierpongen' met zijn vrienden. Heel ziek was hij niet... 

Ps: volgende keer het verhaal over de walvissen...